Jamin heeft een nieuwe dagelijkse leiding in Nederland: Thijs Hermans, Toon van Dijk en Jeroen Bonten gaan de kar trekken bij de snoepwinkelketen. Waar gaat de nieuwe generatie zich op richten en hoe zien de groeiplannen er na de recentelijke opening in Duitsland eruit? We bellen erover met oud-ceo Maarten Steinkamp. 

Het stokje van algemeen directeur geeft u door aan de nieuwe generatie: Thijs Hermans, de zoon van uw compagnon Kees Hermans. Laat u de Nederlandse divisie van Jamin over in vertrouwde handen? 
“Absoluut. Thijs heeft zijn strepen bij Jamin de afgelopen jaren meer dan verdiend in zijn rol als creative director. Met Toon van Dijk halen we een heel ervaren kracht in huis: bij Superunie heeft hij veel kennis opgedaan in onder meer inkoop. Tot slot hebben we het vertrouwde gezicht van Jeroen Bonten als cfo, die al zo’n vijf jaar op zijn stoel zit. Ik twijfel er dus niet aan dat de dagelijkse leiding in goede handen is.”

Waarom deze wissel van de wacht? 
“Na relatief zware jaren tussen 2010 en 2015 hebben we sinds 2019 te maken met een groeispurt. Omdat het bedrijf zich anders ontwikkelt, moeten we het ook anders inrichten. Groei managen is soms moeilijker dan stagnatie of krimp: je moet het wel kunnen bijbenen. Om die reden zagen we de noodzaak om vers bloed het bedrijf binnen te halen.”

De dagelijkse leiding gaat naar een nieuwe generatie. Ik kan me niet voorstellen dat alles bij het oude blijft, of wel? 
“Zeker niet. Met een nieuw managementteam komt ook een nieuwe focus. Met Thijs en Toon hebben we genoeg in huis om verdere slagen te maken op het gebied van professionalisering. We hadden altijd al een goed gevoel van de markt, en wisten in te spelen op trends. Toch is dat niet meer genoeg. Om in deze markt vooruit te kunnen is het nodig om technologische tools in te zetten.

Door Toon binnen te halen, hebben we de kennis en kunde in huis om een meer data gestuurde organisatie te worden. Kees en ik waren van het oude handwerk en onderbuikgevoel. Ook succesvol, maar kwetsbaar. De wereld is veranderd: van een paar leveranciers her en der moeten we toe naar een internationaal netwerk om vooraan te blijven staan. Het is anno 2022 een heel andere wedstrijd.” 

Afgelopen maart openden jullie de eerste vestiging over de grens. Hoe gaat dat? 
“Geheel onbekend terrein is het niet: de winkel in Keulen wordt gerund door franchisenemers die ook de winkel in Roermond runnen. Inmiddels gaat het goed in Duitsland. Ik moet wel zeggen dat we een moeilijke start hadden.” Steinkamp lacht. “Paaseitjes verkopen in Duitsland bleek niet zo’n best idee. Maar goed, we zijn up and running. Nu de directie in handen is van Thijs, Toon en Jeroen, ga ik mij vooral richten op het opdoen van learnings in Keulen. Voor dáárna hebben we vier locaties op het oog in Noordrijn-Westfalen – logistiek een topplek. Als dat de resultaten oplevert die we verwachten, openen we daar nog twee of drie vestigingen achteraan.”

De komende zes maanden gaat alle energie dus naar Duitsland. Betekent dit dat jullie je nog niet oriënteren op andere markten? 
“We voeren alvast gesprekken in België en Engeland. Hartstikke leuk, maar we moeten niet te hard van stapel lopen. Ik bedoel, dit zijn serieuze partijen, maar wij zijn ‘gewoon’ Jamin uit Nederland. We moeten het wel aankunnen. Als we even op de rem staan, leren van Duitsland en rustig bekijken hoe het daar is, moeten we maar eens kijken naar de rest. Vergis je niet: cultureel gezien is Duitsland heel anders dan Nederland. Engeland is dan weer lastiger dan Nederland omdat het geen onderdeel meer is van de Europese Unie. Alle focus ligt in 2022 dus op Duitsland, volgend jaar praten we verder. Nou ja, we hebben ook een geïnteresseerde partij uit India, bijvoorbeeld, maar dat gaan we niet doen. Dat wordt echt te gek.” 

Vindt u het niet moeilijk om te vertrekken als ceo?
“Welnee. Ik vind het vooral leuk dat het zo goed gaat met het bedrijf. Daar doe je het voor. Als we dan moeten opplussen om groei te facilitere, is dat niet het ergste wat er met je organisatie kan gebeuren. Dat maakt de weg vrij voor mij om me te concentreren op Duitsland. Stoppen zit er namelijk echt nog niet in. Ik ben pas net zestig, kom nou.”